Ташаккулёбии мо ҳамчун миллат аз вазъи молиявии ҳар як шахс вобаста мебошад. Оиди чӣ гуна инро иҷро кардан, дар ҳамин китоб омадааст.

Муваффақият-ин натиҷаи саъю кӯшиш ва маҳоратҳои шахсӣ мебошад. Ва онро мо танҳо вақте ба даст оварда метавонем, ки дар ҳақиқатан ҳам барои муваффақ шудан омода бошем. Дар қатори ин мо бояд дар ёд дошта бошем, ки маҳз аз таффакур ҳамаи амалҳои мо вобастагӣ дорад ва ҳеҷ гоҳ амалҳои мо аз ақлҳоямон донотар намешаванд.

Ин китоб ҳамчун дору барои ҳамёнҳои холӣ мебошад. Мақсади вай, кӯмак ба шахсоне мебошад, ки қарор доданд, сарватманд шаванд ва ба қаъри мушкилиҳои моливӣ назар андозанд. Вай ба шумо кӯмак мекунад, ки пул кор кунед, нигоҳ доред ва онҳоро маҷбур созед то ки пулҳои навро ба вуҷуд оранд.

Мо бо шумо ба Бобили қадима меравем, ҳамон садоеро мешунавем, ки дар он аввалин принсипҳои молиявӣ пайдо шудаанд, ки ҳоло дар тамоми ҷаҳон шинохта ва истифода мешаванд.

барномаҳои телевизионии машҳури шабакаҳои телевизионӣ баромад мекунад.